نیافتنی ترین...

 

مانند زیر زمین خانه متروک پدر بزرگ

که همیشه در خیالم،آنجا سیر میکردم!

بوی یاس ها،لای نامه هایی به سبک عاشقان اساطیری

بوی جاسیگاریه عتیقه که احتمالا هدیه ای ارزشمند بوده!

اندکی بوی نم کادو های دست ساز پنهان شده...

حاصل تمام این ها،

بوی خاطرات جوانی پدر بزرگ بود!

 

ولی مطمئنم خیال انگیز ترینشان

موسیقی های خاک گرفته ی گرامافون قدیمی اش خواهد بود...

شک ندارم زیباترین موسیقی های جهان هستند

از خود بی خودم میکنند

"با اینکه هنوز آن ها را نشنیده ام"...

 

و تو برای من مانند

موسیقی همیشگی پدر بزرگ هستی

که هنوز

با گذشت نیم قرن

به روی گرامافون مانده ای

آخرینشان

و زیباترینشان...

 

با اینکه نشنیده ام تورا

با اینکه ندیده ام تور

نیافتنی ترینی...

ولی ایمان دارم که برای من

بی مانند ترین خواهی بود!

 

رضا علیزاده