نگاهم میکنی قلبم چقدر آرام میگیرد
نگاهم از نگاهت زندگی را وام میگیرد

همه دلشوره ها گم میشوند و غصه هایم محو
زمانیکه سر زلفم ز دستت کام میگیرد

پر از اندیشه فردا کمی هم دلهره اما
در آغوشت چه بی پروا زمان فرجام میگیرد

چو لبهایت زند بوسه به پیشانیم این هنگام
نمیدانم که این قصه چه فردا نام میگیرد