1671*
+ نوشته شده در پنجشنبه چهاردهم مرداد ۱۳۹۵ ساعت 14:20 توسط E_smaeil
|
هيچ كدام بدون هم معنا ندارند !
من ...
بدون تو
شعرى ندارم ...
ليلا رحمانى
ﺑﻮﺳـہ ﻫﺎﯾﯽ ڪﻪ ﺑﺮ ﭘﯿﺸـﺎﻧﯽ ﺍﻡ
ﻣﯿﮕﺬﺍﺭے ﺍﻣـﺎ...
ﭘس ﻟـﺮﺯﻩ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﯿـﺸﺘﺮ
ﺩﻭﺳـــﺖ ﺩﺍﺭﻡ
ﺯﻣـﺎﻧﯿڪﻪ ﻋــﺎﺷﻘﺎﻧـہ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ:
"ﺩﻭﺳــﺘﺖ ﺩﺍﺭم"

باز با گلپونه ها « من مانده ام تنهای تنها »

بیخود از خود شوم و راهی میخانه شوم
آنقدر باده بنوشم که شوم مست و خراب
نه دگر دوست شناسم نه دگر جام شراب

و من...
به هوای تــــــــو زنده ام....

مــحبوب مـن مـــاهی ست با چـــشمان مـــعمولی ...

ادامه مطلب ▼ ▼ ▼
گوشم از حرف آدمیان پر است؛
یک پیاله صدای دریا؛
کافی است ...



